Χτίστε την Οικογένειά σας



Η ελληνική κοινωνία έχει κρατήσει σε μεγάλο βαθμό ισχυρούς τους οικογενειακούς δεσμούς, ωστόσο, οι καινούργιες οικογένειες αντιμετωπίζουν μεγάλες αλλαγές στον τρόπο ζωής, στα ωράρια εργασίας, στην οργάνωση της εκπαίδευσης, στις απαιτήσεις των εξωσχολικών και κοινωνικών δραστηριοτήτων, στην οργάνωση του ελεύθερου χρόνου. Λίγο ή πολύ όλα αυτά οδηγούν σε μείωση του κοινού χρόνου των μελών της οικογένειας και σε ζωή περισσότερο <<παράλληλη>> και λιγότερο <<οικογενειακή>>.
Η ζωή κάθε οικογένειας , είναι γεμάτη από καθημερινές , επαναλαμβανόμενες εμπειρίες , θετικές και αρνητικές, κάποιες ώρες κουραστικές ή βαρετές, κάποιες στιγμές ανάπαυλας και χαλάρωσης και κάποιες άλλες, έντασης, που επαναλαμβάνονται. Ο καθένας αντιμετωπίζει τις καταστάσεις που προκύπτουν με το δικό του, μοναδικό τρόπο, σύμφωνα με το χαρακτήρα του, τα βιώματα που είχε στην παιδική ηλικία , τις αντιλήψεις του, το κοινωνικό του περιβάλλον , το χώρο όπου ζει.
Για να οργανωθεί η καθημερινή ζωή της οικογένειας, χρειάζεται κάποιο πρόγραμμα, για τις δραστηριότητες και διαδικασίες που επαναλαμβάνονται με τον ίδιο τρόπο την ίδια ώρα. Χωρίς πρόγραμμα η ζωή είναι πολύ πιο κουραστική , πιο δύσκολη, καταναλώνει περισσότερο χρόνο και δεν αφήνει πολλά περιθώρια στην ελεύθερη σκέψη.
Τα παιδιά μαθαίνουν τα πάντα από την αρχή. Και τα καταφέρνουν πάντα καλύτερα όταν η ζωή τους ακολουθεί κάποιες τακτικές, προβλέψιμες και συνεπείς διαδικασίες. Βέβαια, χρειάζεται έξυπνος και μελετημένος χειρισμός για να αποφύγετε υπερβολές στην αυστηρή τήρηση ωραρίων και την σχολαστική τήρηση προγραμματισμένων διαδικασιών ώστε να επιτύχετε μια ισορροπία μεταξύ προγραμματισμού και ευελιξίας , προσαρμογής και ευχάριστων εναλλακτικών επιλογών που κάνουν την καθημερινότητα ευχάριστη και δημιουργική.

ΠΡΩΙΝΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ
Τις καθημερινές το πρωί, τα πιο πολλά νοικοκυριά ξεκινούν τη μέρα με ένταση και άγχος καμιά φορά όμως και με χαμόγελο. Τα μεγαλύτερα παιδιά ετοιμάζονται για το σχολείο . Η μητέρα και ο πατέρας προσπαθούν να στείλουν τα παιδιά στο σχολείο στην ώρα τους.
Για να λειτουργεί σωστά το σπίτι σας το πρωί, πρέπει ο καθένας να γνωρίζει τι πρέπει και τι μπορεί να κάνει. Πολλοί γονείς ξεκινούν πιο εύκολα, έχοντας ήδη τακτοποιήσει κάποια πράγματα από το προηγούμενο βράδυ.
Προσπαθήστε να είναι ευχάριστο το πρωινό ξύπνημα. Ξυπνήστε το απαλά, αλλά και αποφασιστικά. Μείνετε κοντά του ώσπου να ξυπνήσει εντελώς και να σηκωθεί από το κρεβάτι . Αν γενικά δυσκολεύεται να ξυπνήσει, ίσως χρειάζεται να επιμείνετε περισσότερο ή και να τραβήξετε τα σκεπάσματα. Μην φωνάζετε και μην εκτοξεύεται απειλές από το διπλανό δωμάτιο! Δώστε στο παιδί να καταλάβει ότι είναι δική του ευθύνη να ξυπνήσει για να πάει σχολείο ή στο παιδικό σταθμό στην ώρα του.
Αν έχει πάντα δυσκολία στο ξύπνημα ίσως να του λείπει ύπνος , αργεί να κοιμηθεί ή δεν κοιμάται καλά, ίσως η κορούλα σας διαφωνεί με τις δικές σας ενδυματολογικές επιλογές για τα ρούχα που θα φορέσει. Μπορείτε να της δώσετε κάποια δυνατότητα επιλογής στο θέμα. Πείτε για παράδειγμα: ‘’Θα κάνει ψύχρα σήμερα και πρέπει να βάλεις πουλόβερ. Προτιμάς το μπλε ή το κόκκινο;’’ ή ‘’Εντάξει! εάν δεν σου αρέσει πια αυτό το αδιάβροχο, να αγοράσουμε καινούργιο με πρώτη ευκαιρία , ως τότε όμως πρέπει να το φοράς’’.
Το πρωινό γεύμα είναι απαραίτητο. Ακόμη και αν δεν πεινάει το παιδί πρέπει να βάλει ‘’κάτι στο στόμα του ‘’ για να αρχίσει την ημέρα του σωστά. Εξασφαλίστε πέντε λεπτά ηρεμίας για να καθίσετε στο τραπέζι μαζί του τρώγοντας κάτι και πίνοντας τον καφέ σας ή έναν χυμό, χωρίς να το πιέζεται να κάνει γρήγορα.
Μερικά παιδιά πηγαίνουν στην τουαλέτα μόλις φάνε πρωινό. Είναι μια καλή συνήθεια. Αφήστε τους αρκετό χρόνο να μην νιώθουν ότι βιάζονται.
Κάποια παιδιά το πρωί, χασομερούν χαζολογώντας: Για να μάθετε στα παιδιά να ετοιμάζονται με ένα σταθερό ρυθμό, χρειάζεται να τα ενθαρρύνεται και να τα υποστηρίζετε. Οι γκρίνιες και οι τιμωρίες σπάνια φέρνουν αποτέλεσμα. Αν το παιδί σας συμπεριφέρεται σαν να μη θυμάται ποιο είναι το επόμενο πράγμα που πρέπει να κάνει, θυμηθείτε να ρίχνετε μια ματιά σε ποιο στάδιο βρίσκεται, αν έχει περάσει από το πλύσιμο προσώπου στο ντύσιμο, και ούτω καθεξής. Και θυμηθείτε να λέτε κάποια ενθαρρυντική κουβέντα εφόσον προχωρεί καλά.
Εάν εσείς ή /και τα παιδιά σας δεν είσθε ‘’πρωινοί τύποι’’, το μόνο που χρειάζεται είναι λίγο περισσότερη τρυφερότητα και καλή διάθεση πριν ξεκινήσετε. Καμιά φορά βοηθάει το να περάσετε μερικές στιγμές χαλάρωσης ή να μιλήσετε για κάτι ευχάριστο πριν αρχίσετε τη σειρά των πρωινών ετοιμασιών . Εάν τα πρωινά είναι γενικά ώρα πανικού και άγχους, παρακολουθήστε τη δικής σας συμπεριφορά, για να δείτε μήπως από εκεί ξεκινά το πρόβλημα. Ακόμη κι αν τα πράγματα δεν πηγαίνουν όπως τα είχατε σχεδιάσει, κρατήστε τις συγκινησιακές σας αντιδράσεις υπό έλεγχο, αντιμετωπίζοντας με χιούμορ όλα τα στραβά κι ανάποδα. Τέλος κλείστε τη φάση της πρωινής ετοιμασίας με ένα ζεστό αντίο στο παιδί σας.

ΜΕΤΑ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
Το παιδί είναι ένας σκληρά εργαζόμενος άνθρωπος! Για το παιδί ο ελεύθερος χρόνος είναι εξίσου σημαντικός με τη μάθηση. Μετά από πέντε ή έξι ώρες στο σχολείο, τα παιδιά χρειάζονται ελεύθερο χρόνο για παιχνίδι και για χαλάρωση. Ιδιαίτερα για τα μικρά παιδιά των πρώτων τάξεων του δημοτικού, είναι χρήσιμος κάποιος προγραμματισμός του χρόνου που περνούν στο σπίτι. Πολλά παιδιά προσπαθούν να τελειώσουν πρώτα τα μαθήματα τους και αφήνουν την τηλεόραση και άλλες ευχάριστες δραστηριότητες για αργότερα. Αν υπάρχει η δυνατότητα, ίσως είναι προτιμότερο να βγαίνουν έξω για να παίξουν όσο είναι μέρα και να αφήνουν τα μαθήματα για αργότερα όταν σκοτεινιάζει. Κρατήστε κάποια ισορροπία μεταξύ δουλειάς και αναψυχής –ξεκούρασης . Το παιδί δεν ανατρέφεται για να γίνει ένας τέλειος εκτελεστής. Η δημιουργικότητα είναι στη φύση του και έχει και αυτή απαιτήσεις για να εξελιχθεί. Η αναπτυσσόμενη προσωπικότητα του μικρού παιδιού έχει απόλυτη ανάγκη το παιχνίδι και τη χαλάρωση για να οικοδομήσει ένα χαρακτήρα.

ΒΡΑΔΙΑ
Είναι θετικό για μια οικογένεια να μαζεύεται κάθε βράδυ γύρω από το τραπέζι. Φροντίστε να τρώνε μαζί όλα τα μέλη της οικογένειας όσο πιο συχνά γίνεται και απαραίτητα χωρίς ανοιχτή τηλεόραση ή ραδιόφωνο. Κατά τη διάρκεια του βραδινού φαγητού, τα μέλη της οικογένειας διηγούνται τις καθημερινές τους δραστηριότητες. Όλοι πρέπει να ενθαρρύνονται να συμμετέχουν στη συζήτηση. Θυμηθείτε ότι το παιδί σας κοινωνικοποιείται και ωριμάζει ακούγοντας τις συζητήσεις των γονιών του και σχολιάζοντας μαζί σας την καθημερινότητα. Είναι σημαντικό να συμμετέχουν τα παιδιά στην προετοιμασία και στο μάζεμα του τραπεζιού. Όταν βοηθούν, αντιλαμβάνονται καλύτερα τη σημασία της στιγμής του δείπνου και συμμετέχουν περισσότερο στο να είναι μια ευχάριστη οικογενειακή εμπειρία .
Το βράδυ θα ολοκληρώσουν τα καθήκοντά τους σε σχέση με το δείπνο, θα κάνουν τις υπόλοιπες δουλειές τους και θα τελειώσουν και τη μελέτη τους για το σχολείο. Αφού τελειώσουν, μπορούν να χαλαρώσουν διαβάζοντας, συζητώντας, παίζοντας κάποιο παιχνίδι ή βλέποντας τηλεόραση. Όλα αυτά μπορεί να μη θεωρούνται πάντα κεκτημένα δικαιώματα αλλά και επιβράβευση για τις προσπάθειες τους.

Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΥΠΝΟΥ
Μερικά παιδιά στην ηλικία 5-10 ετών, χρειάζονται δέκα ώρες βραδινού ύπνου ενώ άλλα λειτουργούν θαυμάσια την επόμενη μέρα με οκτώ μόνον ώρες. Για να κανονίσετε τι ώρα θα πάει για ύπνο το παιδί σας, παρακολουθήστε το την επόμενη μέρα: αν είναι γκρινιάρικο και μετά βίας τα βγάζει πέρα το πρωί και το απόγευμα, είναι πολύ πιθανό ότι χρειάζεται να πηγαίνει για ύπνο νωρίτερα.
Η τελετουργία του ύπνου, δηλαδή μια τακτική σειρά ενεργειών πριν από τον ύπνο, μπορεί να βοηθήσει το παιδί να κοιμηθεί πιο εύκολα, και ενισχύει την ανάπτυξη μιας ζεστής προσωπικής σχέσης μεταξύ γονιών και παιδιών. Ευχάριστες συνήθειες μπορεί να είναι η διήγηση παραμυθιών, η ανάγνωση φωναχτά η κουβεντούλα, τα τραγούδια, η κοινή προσευχή.
Λίγα λεπτά συζήτησης την ώρα του ύπνου αποτελούν καλή ευκαιρία για να λυθούν κάποιες διαφορές που ανέκυψαν στη διάρκεια της ημέρας, για να ξεχαστούν, να ελαφρώσει και να κοιμηθεί το παιδί ήσυχο και να μη συνεχισθούν οι ίδιες τριβές την επόμενη ημέρα. Φιλήστε το παιδί σας καληνυχτίζοντας το , προτού σβήσετε το φώς. Θα του τονώσετε την αίσθηση ότι το αγαπάτε.

ΤΑ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΑ
Μετά από μια κουραστική εβδομάδα με διαφορετικά ωράρια δουλειάς και σχολείου, ολόκληρη η οικογένεια μπορεί να περάσει αρκετές ώρες μαζί το Σάββατο και την Κυριακή.
Καθώς το παιδί μεγαλώνει, αποκτά τον δικό του κοινωνικό κύκλο κι οι συνομήλικοι έχουν μεγαλύτερη σημασία στη ζωή του, γι’ αυτό ίσως θέλει να περνάει ένα μέρος του Σαββατοκύριακου παίζοντας με φίλους του. Επειδή έχει σημασία το να γνωρίζετε τους φίλους του παιδιού σας, μπορείτε να τους προσκαλέσετε να συμμετάσχουν σε κάποια δική σας οικογενειακή δραστηριότητα.
Βρείτε κάποια ισορροπία μεταξύ του χρόνου για την οικογένεια και των άλλων προτεραιοτήτων των παιδιών σας, αφήνοντας χρόνο και στον εαυτό σας για τα προσωπικά σας ενδιαφέροντα.
Συνεννοηθείτε αν είναι δυνατόν, με άλλους γονείς για κάποια κοινή αντιμετώπιση της μετακίνησης των παιδιών , αυτό είναι γενικότερα καλό.
Προσαρμόστε το πρόγραμμα της οικογένειας στις ανάγκες του Σαββατοκύριακου και βρείτε τρόπο να περνάτε κι εσείς ευχάριστα τις ώρες που τα παιδιά λείπουν από το σπίτι. Όσο πιο καλά αισθάνονται οι γονείς τόσο καλύτερα μεγαλώνουν τα παιδιά.
Τα Σαββατοκύριακα, τα μεγαλύτερα παιδιά μπορούν να πάρουν μία παράταση στην ώρα του ύπνου.

ΟΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΣΑΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ
Κάθε οικογένεια πρέπει να έχει κάποιες δραστηριότητες κοινές που να απολαμβάνουν όλα τα μέλη και που γίνονται τακτικό προβλεπόμενο και αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής τους.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ
Αφιερώστε χρόνο στη συζήτηση , μιλήστε για τις ασχολίες της ημέρας και της εβδομάδας, ανταλλάξτε εντυπώσεις και ακούστε με προσοχή ο ένας τον άλλο. Η οικογένεια είναι ένα σύνολο, μόνο όταν λειτουργεί συλλογικά στην καθημερινή πράξη. Η επικοινωνία μεταξύ γονέων και παιδιών αποτελεί προτεραιότητα για την οικογένεια. Μεγαλώνοντας τα παιδιά αρχίζουν να διεκδικούν την ανεξαρτησία τους. Συζητήστε χωριστά με το κάθε παιδί, χωρίς να ακούει το άλλο, και σεβαστείτε τα μυστικά όλων των παιδιών σας, όσο μικρά και αν είναι. Αν σεβαστείτε την επιθυμία τους να κρατάτε μυστικά τους, θα αναπτυχθεί μεταξύ σας η απαραίτητη εμπιστοσύνη.

ΑΝΑΨΥΧΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ
Η οικογενειακή ψυχαγωγία είναι ένας σημαντικός τρόπος για να ενισχυθεί η οικογένεια. Ο αθλητισμός (είτε συμμετοχή είτε και ως παρακολούθηση ), τα παιχνίδια , ο κινηματογράφος , ο περίπατος , είναι τρόποι που εντείνουν τη συνοχή και μειώνουν το άγχος.
Και οι πολιτιστικές δραστηριότητες είναι πολύτιμες για όλους και για τα παιδιά έχουν τον πρόσθετο χαρακτήρα μύησης στον πολιτισμό. Οι επισκέψεις σε μουσεία , βιβλιοθήκες , ιστορικές τοποθεσίες, η παρακολούθηση θεατρικών έργων , οι μουσικές παραστάσεις και οι συναυλίες διευρύνουν τους ορίζοντες όλης της οικογένειας και αναπτύσσουν τη σκέψη και την αισθητική αντίληψη του παιδιού.

ΨΩΝΙΑ
Η βόλτα στην αγορά δίνει μια τακτική ευκαιρία στους γονείς και στα παιδιά να περάσουν κάποιες ώρες μαζί. Ο τρόπος που θα το κάνετε είναι αποφασιστικός για τη διαμόρφωση της καταναλωτικής τους συνείδησης αργότερα. Προτείνετέ τους να γράψουν τον κατάλογο των πραγμάτων που πρέπει να πάρετε, να βρουν τα είδη μέσα στο κατάστημα, να μεταφέρουν τις σακούλες στο αυτοκίνητο. Δείξτε τους πρακτικά πως αγοράζουμε ό,τι χρειαζόμαστε και όχι ό,τι βρεθεί μπροστά μας και μας ερεθίσει.

ΔΙΑΒΑΣΜΑ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙ
Όταν όλη η οικογένεια διαβάζει μαζί ή τραγουδάει κάτι , όλοι νιώθουν πιο κοντά και εκτιμούν περισσότερο τη μουσική και τα βιβλία.

ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ
Η συμμετοχή των γονιών μαζί με τα παιδιά σε παραδοσιακές γιορτές (θρησκευτικές, εθνικές, τοπικές) είναι άλλη μια ευκαιρία συγκρότησης της οικογένειας . Μαθαίνοντας την ιστορία, τη σημασία και τα έθιμα μιας γιορτής, από εσάς κι όχι μόνο από το σχολείο και την τηλεόραση, τα παιδιά νιώθουν ότι ανήκουν σ’ έναν ευρύτερο κόσμο και σ’ έναν πολιτισμό. Είναι ανάγκη να διατηρήσουν τις ρίζες τους, που είναι οι δικές σας, αυτές που μας συνδέουν με τους προγόνους μας και συντηρούν την ιστορική μνήμη μας. Έτσι κερδίζουν την ταυτότητα τους.

ΚΡΙΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
Όσο αρμονική κι αν θέλατε να είναι η οικογενειακή σας ζωή, είναι αναπόφευκτες κάποιες διαταραχές και δυσάρεστα γεγονότα. Όποτε συμβαίνουν, αποτελούν πηγή άγχους για όλα τα μέλη της οικογένειας .

ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΚΑΙ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΙ
Μια αρρώστια ή ένα ατύχημα επηρεάζει όλη την οικογένεια . Μία χρόνια ασθένεια (από καρκίνο έως επιληψία) μπορεί να δημιουργήσει μακροπρόθεσμες ή και μόνιμες διαταραχές στον τρόπο λειτουργίας της οικογένειας.
Για το παιδί στη μέση ηλικία, οι αντιδράσεις στις ασθένειες εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες : το είδος της ασθένειας (σοβαρότητα, πορεία, θεραπευτική αγωγή), τις προηγούμενες εμπειρίες που έχει από ιατρικά προβλήματα, τη γενικότερη ικανότητα του να αντιμετωπίσει προβλήματα, και την υποστήριξη που έχει από την οικογένεια. Ίσως χρειαστεί να προσαρμοσθείτε κι εσείς στην ασθένεια. Ίσως νιώσετε ενοχή, φόβο, αδυναμία και απογοήτευση. Θα πρέπει να μάθετε για την ασθένεια και τη θεραπεία της.
Σε περίπτωση χρόνιας ασθένειας ή μακροπρόθεσμης ανάρρωσης θα χρειαστεί να σταθείτε κοντά στο παιδί σας. Εξηγήστε του την κατάσταση και τη πρέπει να περιμένει από την αγωγή και τη θεραπεία. Να είσθε ειλικρινείς . Μην κρύβετε τις ανησυχίες σας και μη δίνετε υποσχέσεις που δεν μπορείτε να τηρήσετε. Είναι καλύτερα να πείτε από την αρχή ‘’φοβάμαι ότι δεν θα μπορέσεις να πάρεις μέρος στους αγώνες ‘’ παρά ‘’μην ανησυχείς, την άλλη εβδομάδα θα είσαι περδίκι!’’
Ενθαρρύνετε το παιδί να εκφράσει τα συναισθήματα του. Συζητήστε για το πώς θα μιλάει για την αρρώστια του με φίλους, συμμαθητές και δασκάλους. Αν νομίζεται ότι τι παιδί σας έχει έντονες συναισθηματικές αντιδράσεις ή διαταραγμένη συμπεριφορά, μη διστάζετε να ζητήσετε υποστήριξη από κάποιον ειδικό, πρωταρχικά από τον παιδίατρο σας.

ΚΑΒΓΑΔΕΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΕΙΣ
Οι διαφωνίες ανάμεσα σε σας και τα παιδιά σας είναι αναπόφευκτες . Αν η οικογένεια σας δεν καβγαδίζει ποτέ, μάλλον σημαίνει ότι αποφεύγετε συστηματικά τα δύσκολα και ως ένα βαθμό σημαίνει αδιαφορία. Δεν είναι δυνατόν να συμφωνείτε σε όλα, ούτε να έχετε πάντα δίκιο εσείς και τα παιδιά να δέχονται τη γνώμη σας αδιαμαρτύρητα! Για να γίνουν παραγωγικοί ενήλικες, τα παιδιά είναι απαραίτητο να μπορούν να πουν τη γνώμη τους – κι ας μην είναι σωστή, κι ας είναι αντίθετη από τη δική σας –και να νιώθουν ότι τα αντιμετωπίζετε με σοβαρότητα.
Παρ’ όλα αυτά, και μπορείτε και πρέπει να περιορίζετε στο ελάχιστο τον αρνητικό αντίκτυπο των καβγάδων, ακολουθώντας κατευθυντήριες γραμμές:
Όταν προκύπτει ένα πρόβλημα, αποφασίστε αν πραγματικά αξίζει τον κόπο να το κάνετε θέμα: Διαλέξτε προσεχτικά τις ‘’μάχες’’ που θα δώσετε.
Όσο οι διαφωνίες σας μένουν εντός κάποιων ορίων, αποτελούν αποδεκτή και ίσως παραγωγική μορφή επικοινωνίας, αρκεί να παραμένουν υπό έλεγχο. Σταματήστε αν οι διαφωνίες γίνουν βρισιές, αν οι ήρεμες φωνές γίνουν ουρλιαχτά ή αν εσείς και το παιδί σας γυρνάτε γύρω-γύρω χωρίς να προχωρείτε προς κάποια λύση. Μην κοροϊδεύετε ποτέ το παιδί σας, όσο παράλογα και αν σας φαίνονται τα επιχειρήματα του. Αν γελάσετε, γελοιοποιείτε το ίδιο το παιδί και τα επιχειρήματα του. Η υποτίμηση, η ντροπή , η ενοχή δεν βοήθησαν ποτέ κανένα παιδί να γίνει καλύτερο.
Αν ο διάλογος παιδιού-γονιού αρχίσει να γίνεται προσωπικός (‘’Δεν ξέρεις τι σου γίνεται!’’), είναι ώρα να το διακόψετε. Πείτε στο παιδί σας: ’’ Η συζήτηση αυτή δεν οδηγεί πουθενά . Καλύτερα να σταματήσουμε, να ηρεμίσουμε και αργότερα τα ξαναλέμε ‘’. Αρχίστε πάλι το διάλογο αργότερα, όταν υπάρχουν πιθανότητες ο ένας ή και οι δύο να έχετε υιοθετήσει μια νέα προσέγγιση στο πρόβλημα. Μπορείτε να πείτε: ‘’ Έλα να τα ξανασυζητήσουμε μόλις βρεις τρία επιχειρήματα για να υποστηρίξεις τη θέση σου, και θα βρω κι εγώ τρία για να υποστηρίξω την δική μου’’. Η οικογένεια μπορεί να δημιουργήσει ένα πλαίσιο κανόνων γι’ αυτές τις συζητήσεις. Η ισότητα των ‘’συνομιλητών ‘’ είναι προϋπόθεση. Ο διάλογος πρέπει να μαθαίνεται νωρίς στη ζωή – αργότερα είναι πολύ αργά!
Μερικές φορές, αφήστε το παιδί σας να νικήσει όταν η διαφορά σας δεν είναι σημαντική. Όταν επιχειρηματολογείτε πρέπει όχι μόνο να ακούτε την άποψη του αλλά αν προβάλει ένα πειστικό επιχείρημα, να είστε πρόθυμοι να πείτε: Με έπεισες. Θα το κάνουμε όπως λες ‘’. Τα παιδιά σας πρέπει να ξέρουν ότι για σας μετράει η γνώμη τους. Αν επανέρχονται ξανά και ξανά συγκρούσεις και διαφωνίες στα ίδια ζητήματα, αναζητήστε την αληθινή αιτία. Ίσως χρησιμοποιεί τους καβγάδες ως μέσο για να τραβήξει την προσοχή σας. Αν οι διαφωνίες αφορούν επανειλημμένα τη μελέτη για το σχολείο, προσπαθήστε να βάλετε ένα τέλος με μια καθαρή συμφωνία για τις προσδοκίες, τις ευθύνες , τις ανταμοιβές και τις τιμωρίες, όταν μελετά ή δεν μελετά. Να θυμάστε ότι ο δάσκαλος είναι εκείνος που αναθέτει τη μελέτη στα παιδιά και ότι η ευθύνη είναι αποκλειστικά του παιδιού.

ΤΑ ΑΠΡΟΣΔΟΚΗΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ
Τι γίνεται όταν αντιμετωπίζετε οικονομικά προβλήματα; Ασφαλώς δεν χρειάζεται να ξέρει το παιδί σας όλες τις λεπτομέρειες για τις οικονομικές δυσχέρειες της οικογένειας. Όμως έχει κάθε δικαίωμα να ξέρει γιατί δεν θα μπορέσει να πάει πάλι εφέτος στην ίδια κατασκήνωση που είχε πάει πέρυσι το καλοκαίρι ή γιατί δεν μπορείτε να του αγοράσετε το ζευγάρι μποτάκια που θέλει. Τα παιδιά πρέπει να ξέρουν π.χ. ότι ‘’Η μαμά έχασε τη δουλειά της και ώσπου να βρει άλλη δουλειά, θα πρέπει να ξοδεύουμε λιγότερα’’.
Ακούγοντας ότι χωρίζουν ο θείος και η θεία , η θυγατέρα σας θα ρωτήσει τι ακριβώς συμβαίνει και σε τι θα επηρεάσει αυτή η κατάσταση τη σχέση της με τα ξαδέρφια της. Η συζήτηση μπορεί να είναι δυσάρεστη για σας. Μα δεν πρέπει να την αποφύγετε ή να την κλείσετε με κοφτές απαντήσεις . Η διάλυση της οικογένειας μπορεί να είναι κάτι καινούργιο για το παιδί, ή ακόμη η ακόμη χειρότερα, να έχει δυσάρεστους συνειρμούς από διηγήσεις, ιστορίες από την τηλεόραση ή εμπειρίες ομηλίκων. Ίσως σκέφτεται ‘’Μπορεί αυτό να συμβεί στη δική μου οικογένεια ;’’ Τι θα γίνουν τώρα τα ξαδέρφια μου θα έχουν μητριά;’’. Είναι καλύτερα να το ενθαρρύνετε να εκφράσει τους φόβους του, παρά να τρέμει κάθε φορά που εσείς διαφωνείτε σε κάτι με το σύντροφο σας ή λέτε εκνευρισμένα ‘’ουφ! Δεν αντέχω άλλο! θα σηκωθώ να φύγω’’ .
Μην προσπαθείτε να κρύψετε τέτοια οικογενειακά προβλήματα από τα παιδιά σας. Δεν μπορείτε να τα κρατήσετε για πάντα μακριά από τα δυσάρεστα γεγονότα της ζωής. Θα πρέπει λοιπόν να είσθε ανοικτοί στη επικοινωνία, να ενθαρρύνεται το παιδί σας να εκφράζει τα συναισθήματα του όπως τα νιώθει, και να εξηγείτε πως προσπαθείτε να επανορθώσετε την κατάσταση. Και πάντα να υπογραμμίζετε την σημασία και τους σταθερούς δεσμούς της οικογένειας, έτσι ώστε να νιώθει σίγουρα πώς ότι κι αν συμβεί και μ’ όποιες αναποδιές ‘’ θα σ’ αγαπάμε πάντα, και θα ‘μαστε όλοι μια χαρά’’.

ΟΙ ΞΕΧΩΡΙΣΤΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
Τα γενέθλια, οι επέτειοι, οι διακοπές, οι γάμοι, οι καλοκαιρινές διακοπές, αποτελούν ξεχωριστές στιγμές που μπορούν να μείνουν αλησμόνητες.
Όμως, όσο σημαντικές κι αν είναι για όλους οι στιγμές αυτές, είναι σφάλμα να απαιτούμε κάθε φορά η συγκεκριμένη στιγμή να είναι η σημαντικότερη. Μερικές οικογένειες υπερβάλλουν. Υπάρχουν γονείς που προσπαθούν το πάρτι γενεθλίων να είναι το καλύτερο που έγινε ποτέ! Η νιώθουν ότι πρέπει να ικανοποιήσουν και την παραμικρή επιθυμία των παιδιών που τους παρήγγειλαν δώρα. Αναπόφευκτα, τέτοιες προσδοκίες καταλήγουν σε απογοήτευση , αφού είναι πραγματικά πολύ σπάνιες οι περιπτώσεις που όλα πηγαίνουν τέλεια απ’ την αρχή ως το τέλος. Καλό είναι να εξοικειώνεται με την ιδέα ότι δεν έχουμε πάντα όλα όσα επιθυμούμε.
Μην περιορίζετε τα δώρα σας σε αντικείμενα. Χρησιμοποιήστε τη φαντασία σας! Μπορεί το καλύτερο δώρο να είναι μια επίσκεψη στο κουκλοθέατρο με τον καλύτερο του φίλο ή ένα μεγάλο παγωτό στο ζαχαροπλαστείο της πλατείας ή να του αναθέσετε να διαλέξει ένα από τα δύο χρώματα, που εσείς προτιμάτε, του καινούργιου αυτοκινήτου σας.
Το σημαντικότερο είναι να αφιερώνετε χρόνο και να δείχνετε την αγάπη σας στο παιδί: Καλύτερο δώρο είναι να τηλεφωνήσει ο μπαμπάς από τη μέση του ωκεανού για να του πει ‘’χρόνια πολλά’’ πάρα ένα σπουδαίο παιχνίδι που θα φέρει όταν επιστρέψει. Να θυμάστε ότι οι ιδιαίτερες στιγμές που μένουν χαραγμένες στη μνήμη και στην ψυχή είναι οι στιγμές που δείχνουμε στους ανθρώπους που αγαπούμε το πόσο ξεχωριστοί είναι για μας.